راجع به فرصت خلاقیت توربوشارژر و سوپرشارژر و روند کامل شدن و بسط آن‌ها، اظهار نظرهای متعددی گردیده است که یک کدام از آنان بصورت تحت میباشد:
رودولف دیزل، بسط دهنده موتور دیزل و گوتلیب دایملر هر دو در سعی‌های نخستین توربوشارژ فعال بودند.
البته این مهندس سوئیسی آلفرد بوچی بود که در سال 1905 اولی 'مدرک تصویب ابتکار(Patent) توربوشارژر را اخذ کرد.
کوشش‌های وی سبب به ایجاد اولی موتور دیزلی غالب توربوشارژ در سال 1915 شد. ولی تا دهه 1950 بود که توربوشارژرها به تعداد متعددی برای کامیون‌های تجاری با موتور دیزلی و وسایل نقلیه فارغ جاده آیتم به کار گیری قرار گرفتند.
مهندس کمپانی جنرال الکتریک، سنفورد ماس، تست مرتبط با موتور را بر روی موتور هواپیما ایفا بخشید تا مزایای توربوشارژ برای موتورهای هواپیما در طول بالا را اثبات نماید. ذیل هدایت وی، او‌لین هواپیمای توربوشارژر، یک هواپیمای دوباله لاپر، در سال 1920 تست شد و در غایت از طول 40000 پا بالاتر رفت.
هواپیماهای نظامی‌شایان توجه نبرد جهانی دوم از توربوشارژرها برای اجرا پروازهای فوق العاده در طول بالا به کار گیری می‌کردند. از جمله B-17، B-29 و P-38 مجهز به توربوشارژ گردیده بودند و صدها ماموریت را برای نیروهای متفقین اعمال دادند. بمب افکن B-36 بعد از نبرد جهانی دوم همینطور دارنده موتورهای رفت و برگشتی توربوشارژ بود.
در میانه دهه 60، توربوشارژرها برای دوران کوتاهی در شورلت کورور و اولدزموبیل جت فایر ظواهر شدند. ولی این نرم افزار‌ها به جهت نقص‌هائیکه در آن فرصت وجود داشت، توفیق چشمگیری نداشتند.
در دهه 1970، توربوشارژ در یک‌سری اتومبیل مسابقه فرمول 1 ظهور کرد و BMW یک ماشین خیابانی توربوشارژ به اسم توربو 2002 را معرفی کرد. بقیه سازندگان اروپایی به ویژه پورشه و ساب در آن عصر روی توربوشارژرها آزمایشات متعددی اعمال دادند.